کد مطلب:97326 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:131

مورد اول:

خطبه ی 16 ضمن یك سخنرانی امام پس از به دست گرفتن زمام حكومت:

«الیمین و الشمال مضله و الطریق الوسطی هی الجاده، علیها باقی الكتاب و آثار النبوه و منها منفذ السنه و الیها مصیر العاقبه»:

«راست و چپ، راه ضلالت است و راه میانه تنها جاده و راه رسیدن به تكامل و فلسفه ی آفرینش است...».

مورد دوم:

خطبه ی 150 كه در آن امام از حوادثی كه در آینده تاریخ پس از وی اتفاق می افتد پیشگوئی می كند:

و اخذوا یمینا و شمالا ظعنا فی مسالك الغی و تركا لمذاهب الرشد...:

[صفحه 94]

«گرایش به راست و چپ یافتند، كوچ كردن در راههای ضلالت و رها كردن راههای رشد و هدایت...»

مورد سوم:

خطبه ی 222 در رابطه با یاد خدا و یادآوری آن كه از ویژگیهای رهبران الهی است:

«بمنزله الادله فی الفلوات، من اخذ القصد حمدوا الیه طریقه و بشروه بالنجاه و من اخذ یمینا و شمالا ذموا الیه الطیق و حذروه من الهلكه»:

«رهبران الهی» و «به منزله ی دلیلهائی هستند كه مسافرین را در بیابان ها راهنمائی می كنند، آنكه راه میانه را گرفته و می رود تشویق می نمایند و مژده ی رهائی به او می دهند و آنكه راه چپ و یا راست را گرفته و می رود نكوهشش می كنند و از هلاكت و نابودی بیمش می دهند».

در این سخن ملاحظه می كنید كه خط انقلاب اسلامی، خطی است میان خط چپ و راست كه نه گرایش به چپ دارد و نه گرایش به راست و به سخن دیگر نه شرقی است و نه غربی.

در این سخنان، امام از راه توحید كه راه تكامل انسان و راه وصول به فلسفه ی آفرینش است تعبیر به «راه میانه» می كند و از مكتبهای انحرافی و راه شرك تعبیر به راه «چپ» و «راست» می نماید، بنابراین ریشه ی دو شعار پرمحتوا و حركت آفرین.

اسلام پیروز است، چپ و راست نابود است.

و نه شرقی، نه غربی جمهوری اسلامی.

در نهج البلاغه است.

[صفحه 95]

صفحه 94، 95.